Ararauna (Ara ararauna) – gatunek dużego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae).



Domena :   eukarionty
Królestwo :   zwierzęta
Typ :         strunowce
Podtyp :     kręgowce
Gromada :     ptaki
Podgromada : Neornithes
Nadrząd :     neognatyczne
Rząd :          papugowe
Rodzina :      papugowate
Podrodzina :  papugi neotropikalne
Rodzaj :        Ara
Gatunek : ararauna

Ptak z jaskrawoniebieskimi piórami z wierzchu i żółtymi od spodu. Na boku głowy naga biała skóra poprzecinana czarnymi prążkami.

Najczęściej żyje w parach, lecz czasami w luźnych grupach powyżej 25 osobników.

Lata pewnie, chociaż wolno. Aktywna głównie wczesnym rankiem i późnym popołudniem. Przez większą część dnia żeruje w koronach drzew, gdzie trudno ją dostrzec.

Długość ciała: 80-95cm Rozpiętość skrzydeł: 36-49 cm.

Składa dwa białe jaja. Gniazduje w dziuplach wysokich drzew.

Pożywienie: owoce, liście, nasiona, orzechy, młode pędy, ziarno zbóż. Zjada ok. 20 gatunków roślin, z których wiele jest dla ludzi niesmacznych lub nawet toksycznych.


Zasięg, środowisko:
Od Panamy do południowej Brazylii. Nizinne puszcze i lasy galeriowe.
Zamieszkuje lasy wzdłuż rzek i podmokłe rejony do 500 m n.p.m.

Jest to najbardziej znana i najpowszechniejsza ara. Pomimo dużych rozmiarów daje się wspaniale oswajać i bardzo przywiązuje się do człowieka. Wiele osób hoduje ją w domach lub mieszkaniach, co może być dość kłopotliwe - papuga ta wymaga obszernej klatki lub woliery, może też być hałaśliwa. Trzeba tez pamiętać, że jest to ptak długowieczny - żyje około 50 lat.

Papuga ta pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej. Spotkać ją można od wschodniej części Panamy, przez Kolumbię, wschodnie prowincje Peru , Ekwador , Boliwię , północną część Paragwaju i niemal całą Brazylię, aż do ujścia Amazonki na północy, a na południu do okolic Rio de Janeiro. Zamieszkują zwykle pierwotną dżunglę, gdzie gniazdują w dziuplach drzew. Pierwsze wzmianki o trzymaniu tego ptaka w niewoli pochodzą z 1580 roku. W późniejszych latach ararauna była często pokazywana w ogrodach zoologicznych, jarmarkach, wystawach i cyrkach na całym świecie.

Ararauna to bardzo duża papuga - długość jej ciała dochodzi do 90 cm, zazwyczaj jednak jest to 80-85 cm. Jej waga to 1040 - 1290 g. Z powodu koloru upierzenia nazywana też bywa arą niebiesko-żółtą. Jej szyja, pierś, brzuch i spód skrzydeł są żółte, tył głowy, grzbiet, skrzydła i pokrywy podogonowe - błękitne. Czoło i kuper są zielone. Maska jest biała, pod okien biegną trzy rzędy czarnych piórek. Gdy ptak jest rozdrażniony, normalnie biała skóra maski przybiera kolor czerwony. Podgardle tej papugi jest czarne. Dziób ararauny jest duży i niezwykle mocny, czarny, często ze śladami uszkodzeń, które znikają gdy nowa warstwa rogu zastępuje starą.
Najlepiej, by ararauna zamieszkiwała obszerną wolierę, nie zawsze jest to jednak możliwe. Klatka dla tej papugi nie może być mniejsza, niż 1 m x 1 m x 1,5 m. Grubość drutu, z jakiego zbudowana jest klatka powinna wynosić co najmniej 2 mm, gdyż cieńsze pręty papuga z łatwością zniszczy swoim potężnych dziobem. Niektórzy właściciele trzymają swojego pupila luzem w mieszkaniu (na stojaku). Jeżeli ptak ma możliwość przebywać w wolierze, powinien mieć w niej schronienie przed deszczem i wiatrem. Cała woliera powinna być też zadaszona. Dobrze, by jej dno wysiane było trawą.

  W hodowli ararauna żywi się mieszanką żaren, orzechów, owoców i zielonek. Wszystkie elementy pokarmu powinny być dobrego gatunku. W przeciwieństwie do innych papug, ararauna chętnie eksperymentuje z pożywieniem, lubi zmiany i z ciekawością próbuje nowych rzeczy.
Ararauny są dość płodne i chętne do rozmnażania. Jeżeli tylko mają odpowiednie warunki, zdolne są do wyprowadzania dwóch lęgów w roku. Para lęgowa jest gotowa dojrzała płciowo w wieku 4 lat, ale gniazdować zaczyna z reguły w wieku 6-8 lat. Jeżeli w hodowli znajduje się kilka ar, ptaki same dobiorą się w pary. Para musi mieć do dyspozycji sporą budkę lęgową (o wymiarach 45 cm x 45 cm x 50 cm), najlepiej otwartą od góry, a na dnie wyłożoną torfem, wiórami lub kawałkami kory. Samica składa 2-4 jaja. Inkubacja trwa 28 dni. Niestety, często zdarza się, że jaja okazują się nie zapłodnione, a czasami nawet z zapłodnionych jaj pisklę nie wykluwa się.

  Ararauna chowana od pisklaka bardzo ładnie oswaja się i przywiązuje do człowieka. Daje się karmić z ręki, świetnie też naśladuje różne dźwięki, w tym ludzki głos. Z tego powodu jest bardzo atrakcyjnym domowym pupilem.
Ludzie często decydują się na zakup tej papugi niewiele o niej wiedząc i nie potrafią odpowiednio o nią zadbać i zapewnić jej optymalnych warunków.

Warto pamiętać, że ptak ten wyposażony jest w bardzo silny, przenikliwy głos. Ararauna z reguły krzyczy dość rzadko (najchętniej około 5 rano) ale ich głos niesie się na kilkaset metrów. Jeżeli nawet hodowcy niezbyt to przeszkadza, warto pomyśleć o sąsiadach, którzy niekoniecznie mają ochotę na poranne wrzaski zza ściany. Wielu znawców tych ptaków jest zresztą zdania, że w mieszkaniach ararauny po prostu się męczą i do godnego życia potrzebują przestronnej woliery. Trzeba też wiedzieć, że ararauna wypuszczona z woliery lub mieszkania nie wróci na wołanie właściciela, tylko odfrunie.