NightShade - 2012-04-22 12:49:15

http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRaA9TUCYTzc-aPc4YgOs5280Ck8PzsaRYqLDGE7ur-mffcp1FuDomena:Eukarionty
Królestwo:Zwierzęta
Typ:Strunowce
Gromada:Płazy
Rząd:Płazy bezogonowe
Rodzina:Rzekotkowate
Rodzaj:Phrynohyas
Gatunek:Rzekotka żabia

Masywna rzekotka o atrakcyjnym ubarwieniu szybko podbiła serca hobbystów na całym świecie, stając się jednym z najpopularniejszych płazów w hodowli amatorskiej.



Średniej wielkości rzekotka o dość krępym ciele. Oczy o złotej tęczówce, palce zakończone przylgami i spięte błoną pławną przy czym te na przednich kończynach zaledwie do 1/3 długości. Ubarwienie zmienne, w zależności od wieku zwierzęcia oraz jego otoczenia i cech indywidualnych. Dorosłe są przeważnie jasnopopielate lub jasnobrązowe z dwoma szerokimi, poprzecznymi ciemnobrązowymi lub oliwkowymi pasami na grzbiecie. Analogiczne drobne pręgi występują na kończynach i palcach a liczne, drobne ciemne plamki są rozsiane po całym ciele. Spód ciała jaśniejszy, przeważnie biały lub kremowy. Osobniki młode są bardziej kontrastowe, na jasnym, kremowym lub białym tle występują czarne pasy i plamy. Do atrakcyjnego ubarwienia nawiązuje druga nazwa tego gatunku: rzekotka arlekin. Samce są mniejsze i mniej korpulentne od samic.


Występuje na terenie części Ameryki Południowej, gdzie zasiedla państwa takie jak Brazylia, Ekwador oraz Gujana.

Spotykana w deszczowych lasach tropikalnych, gdzie zasiedla górne piętro lasu i korony drzew. Jest aktywna nocą, dzień spędza zazwyczaj w cieniu, siedząc nieruchomo na pnączach lub liściach. Na łowy wyrusza nocą, jednakże w warunkach hodowli amatorskiej szybko przyzwyczaja się do podawania pokarmu w dzień i zmienia swoją aktywność na dzienną.


Wraz z nastaniem pory deszczowej przystępuje do godów, samce wabią partnerki głośnym śpiewem. Samica składa jaja w pakietach po kilkadziesiąt sztuk, w płytkich sadzawkach, kałużach, dziuplach a nawet w wypełnionych deszczówką nasadach liści roślin z rodziny bromeliowatych. W sumie samica może złożyć nawet do 2000 jaj. Kijanki legną się szybko, już po upływie doby i od razu zaczynają zerować. Około dwa miesiące później  następuje metamorfoza (chociaż znane są przypadki przeobrażenia po zaledwie 21 dniach) i na dobre opuszczają wodę. Mniej więcej rok później osiągają dojrzałość płciową.

http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSeIr2Wv2suvnuAe9UphI-Kk01qt9djpKYx20MGcV9_Z91l1Cpvhttp://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRwN6AzmJ2zRkYxoSZ0AGPMsi2X3o6KZT2Tiv-BYCFaMyN9B7D8

Podstawę jej pożywienia stanowią rozmaite owady o odpowiedniej wielkości. Kijanki polują na rozmaite drobne organizmy wodne, w tym larwy owadów.


Czy wiesz, że...
Z uwagi na bardzo atrakcyjne ubarwienie i stosunkowo niewielkie wymagania jest gatunkiem bardzo popularnym w hodowli amatorskiej.
Jej ciało szczelnie pokrywa śluz który zapobiega utracie wody przez rzekotkę. Ma on ponadto właściwości trujące, co zniechęca do jej konsumpcji różne drapieżniki. Dlatego też po kontakcie z tym płazem należy umyć ręce.

http://zasoby.ekologia.pl/animal/a/68/rzekotka-zabia-phrynohyas-r_max.jpg

Hotele Malediwy