Rzekotka nowogwinejska osiąga rozmiary od 8-15cm. Samce są nieco mniejsze od samic. Ich ubarwienie zależne jest od samopoczucia, panujących warunków i cech osobniczych, waha się od jasno zielonego do jasno brązowego. Posiadają także charakterystyczną białą linię na dolnej wardze, która rozciąga się aż do gardła, biała linia występuje także na kończynie dolnej płaza i rozciąga się do końca palca IV. W okresie godowym biała linia znajdująca się na tylnych nogach, przylgi oraz część palców płaz zmienia barwę na czerwono-różową. Strona brzuszna rzekotek jest biała i posiada bardziej brodawkowatą strukturę niż grzbiet. Palce obu kończyn zaopatrzone w przylgi, dzięki którym żaby mogą swobodnie wspinać się po płaskich powierzchniach takich jak szyby, plastik itp. Schwytana wydziela duże ilości śluzu pozwalające wyślizgnąć się jej z uścisku ludzkiej dłoni czy łap drapieżnika.


Linienie u rzekotek odbywa się regularnie. Proces ten przebiega szybko, co utrudnia jego zaobserwowanie podczas codziennego kontaktu z płazem. Możliwość obserwacji utrudnia także fakt, że oskórek Litoria jest cienki i przeźroczysty. Żaby całkowicie zjadają swoją wylinkę (prawdopodobnie zawiera ona cenne składniki odżywcze).



Niskie ryzyko. Wielkość populacji zamieszkującej tylko region Australii szacuje się na większą niż 50000 osobników dorosłych. W ciągu ostatnich 50 lat rozmiar tamtejszej populacji jest stabilny, a nawet wykazuje tendencję stopniowego wzrostu liczby osobników.


Dojrzałość płciową osiągają w wieku 2-3 lat.



Rzekotki zamieszkują północną Australię, Nową Gwineę, wschodnią cześć Indonezji oraz okoliczne wyspy. Spotkać je możemy w tropikalnych lasach deszczowych tych obszarów. Większość życia spędzają na drzewach, w okolicach zbiorników wodnych. Rzadko schodzą na ziemię, głownie w okresie godowy by złożyć skrzek. Obecnie tego płaza możemy spotkać go także w okolicy gruntów uprawnych oraz środowisk domowych wyżej wymienionych regionów, a związane jest to z ingerencją człowieka w ich naturalne środowisko. Mapa zasięgu występowania.



Litoria infrafrenata żywi się głownie insektami. W naturze poluje głównie na muchy, gąsienice, chrząszcze i pająki. Jej ofiarami padają także mniejsze płazy. W terrarium można je karmić świerszczami (Acheta domestica, Gryllus assimilis, Gryllus bimaculatus), szarańczą, dżdżownicami, karaczanami (Blaptica dubia, Periplaneta americana), muchami, larwami mącznika młynarka oraz noworodkami mysimi. Dorosłe samice tego olbrzymiego płaza można karmić nawet czterodniowymi oseskami szczurzymi. Są to żarłoczne płazy i należy uważać, żeby ich nie przekarmić. Otyłość prowadzi do dyskomfortu płaza i skraca mu życie. Młode karmimy codziennie, dorosłe, co 2-3 dni. Pokarm wzbogacamy preparatami mineralno-witaminowymi, aby utrzymać płaza w lepszej kondycji i zapobiec krzywicy u młodych. Oswojone przyjmują pokarm w ciągu dnia, również z pęsety. Rzekotka polując skacze na potencjalną ofiarę i łapie ją szybkim wyrzutem lepkiego języka, następnie przytrzymuje pożywienie silnymi przednimi kończynami, a podczas jego połykania, gałki oczne zapadają się w oczodoły dzięki czemu przepychają pokarm do przełyku.