Jak w temacie.


Zagadka Białego Zaćmienia

Czerwone oczy,
Za którymi śmierć kroczy,
W cieniu ukryte światło,
Stanęło zegara wahadło,
Czas zatrzymany,
Błękit oceanu w szkarłat odziany,
Krew niewinna rozlana,
Prawda gwiazd ukazana,
Brama nieba zamknięta,
Rozpacz przyjęta,
Kwiat nadziei usycha,
Śmierć rozkwita,

Morskie oko,
Patrz głęboko,
Skrzydła czarne,
Gasną latarnie,
Czasu mało,
Chłodem zawiało,
Senne Twe oczy,
Ktoś za Tobą kroczy,
Uciekaj do umysłu,
Szukaj dziewiątego zmysłu,
Bowiem tylko światło,
Może rozbudzić wahadło ...



Kocie [ Nieskończone ]

Kimże, jesteś kocie?
Który siedzisz na płocie,
Aniołem, czy demonem?
Którego oczy iskrzą złotym kolorem,

Ni to warczysz, ni to mruczysz,
Jakiż to los swym ogonem wróżysz?
Gdzież Twe pazury?
Którymi obdzierasz przeciwników ze skóry!


Wolność [ Nieskończone ]

Wzniosłam się do nieba,
By odzyskać wolność,
Był jedynie Nieba mur,
I strażnik, zwany Mądrość,


Jak na razie to tyle, czekam aż moja wena powróci i uda mi się dokończyć te dwa oraz napisać kolejny wiersz.