Domena:Eukarionty
Królestwo:Zwierzęta
Typ:Strunowce
Gromada:Płazy
Rząd:Płazy bezogonowe
Rodzina:Rzekotkowate
Rodzaj:Hyla
Gatunek:Rzekotka drzewna

Rzekotka o delikatnej budowie i trawiastozielonym ubarwieniu doskonale wtapia się w gęstwinę liści którą zamieszkuje. Mimo niewielkich rozmiarów jest najgłośniejszym krajowym płazem.

Niewielka rzekotka o delikatnej  budowie ciała.  Uwagę zwracają wyjątkowo długie tylne kończyny, umożliwiające jej wykonywanie długich skoków wśród listowia. Wszystkie palce długie i cienkie, zakończone poduszkowatymi przylgami, które ułatwiają jej poruszanie się po pionowych i śliskich powierzchniach. Skóra gładka i lśniąca, oczy duże, wyłupiaste o eliptycznej źrenicy. Ubarwienie zmienne, uzależnione zarówno od środowiska życia i temperatury jak i nastroju i stanu fizjologicznego zwierzęcia. Najczęściej jest to soczysta zieleń na grzbiecie i kremowy brzuch. Od nozdrzy, przez oczy i dalej po bokach ciała biegnie szeroki czarny pas z jaśniejszą obwódką. W zależności od różnych czynników podstawowa barwa może zmienić się w żółtą, oliwkową, szarą, liliową a nawet brązowa lub czarną, przy czym zmiana taka następuje w ciągu 15-20 minut.

Zasiedla południową i środkową część Europy, a także Azję Mniejszą i północny skrawek Afryki.  Z uwagi na tak szeroki zasięg występowania wyodrębniło się kilka podgatunków. W Polsce występuje na nizinach, mimo całkowitej ochrony nigdzie nie jest płazem licznym.


Rzekotki najczęściej są spotykane na niskich drzewach i krzewach, niekiedy także na wysokich źdźbłach trawy. Większość życia spędzają wśród liści drzew i krzewów, jedynie podczas godów można je spotkać bezpośrednio na ziemi. Najczęściej zasiedlają skraje lasów, zakrzaczone łąki i ogrody, niekiedy także parki, wydaja się preferować tereny położone w sąsiedztwie wody. Aktywne przeważnie o świecie i zmierzchu, w ciągu dnia niemal niewidoczne, gdy nieruchome wygrzewają się wśród liści, polując przy okazji na pobliskie owady. Jest gatunkiem wybitnie ciepłolubnym, w sen zimowy zapada najczęściej  w październiku a brudzio się z niego w drugiej połowie kwietnia. Podobnie jak inne płazy zimuje pod większymi stertami liści, w różnego typu norach czy szczelinach wypróchniałych pni itp.

Do godów przystępuje późno, pod koniec kwietnia lub w maju. Rzekotki podążają wtedy do pobliskich zbiorników wodnych, gdzie samce wabią samice donośnym śpiewem podczas ciepłych nocy. Samice składają skrzek w postaci  niewielkich kłębów (przeważnie 10-50 jajeczek) na dnie zbiornika. Jedna samica skalda od 400 aż do 1000 jaj. Kijanki mierzą początkowo  5 mm, szybko rosną osiągając po 2-3 miesiącach rozmiar 5 cm. Do przeobrażenia dochodzi przeważnie w końcu lipca lub w sierpniu, młode rzekotki mierzą wtedy 1-1,5 cm.

Podstawę pokarmu rzekotki drzewnej stanowią różne gatunki owadów dziennych: głównie różne muchówki, błonkówki  oraz niewielkie gatunki chrząszczy czy pluskwiaków. Dieta jest uzupełniana o różne gatunki nadrzewnych pająków.